رسول خدا می فرماید
خداوند بلند مرتبه فرمود: فاتحة الکتاب را بین خود و بنده ام تقسیم کردم. نیمی برای من و نیم دیگر از برای بنده ی من است. و برای بنده‌ام می باشد آنچه را درخواست کند.
وقتی بنده می گوید «بسم الله الرحمن الرحیم»
خداوند می فرماید چون بنده ام به اسم من آغاز کرد، بر عهده ی من است که کارهایش را به سرانجام رسانم و در هرحال به او برکت دهم.
آنگاه که بنده گفت «الحمدلله رب العالمین»
پروردگار می فرماید بنده ام مرا ستایش کرد و فهمید که نعمتهایی که نزد اوست از من و بلاهایی که از او دفع شده، به لطف من است. (ای ساکنان ملکوت) شما را گواه می گیرم که نعمتهای آخرت را به نعم دنیای او می افزایم و بلاهای آخرت را بسان بلاهای دنیا از او دفع می کنم.
زمانی که بنده گفت «الرحمن الرحیم» خدای بزرگ می فرماید بنده ام شهادت داد که من رحمان و رحیمم، گواه باشید که بهره کاملی از رحمتم را به او می رسانم و از بخشش خود به او پاداش عظیم خواهم داد.
زمانی که بنده گفت «مالک یوم الدین» خداوند می فرماید شما را شاهد می گیرم همانگونه که بنده ام اعتراف کرد من مالک روز جزایم، حساب او را در قیامت آسان خواهم گرفت و خوبیهایش را قبول کرده از گناهانش می‌گذرم.
و آنگاه که بنده عرضه داشت «ایاک نعبد» خدا می فرماید: بنده‌ام راست گفت. او تنها مرا بندگی می‌کند، شما را شاهد می‌گیرم که به خاطر بندگی من، چنان ثوابی به او دهم که همه کسانی که در بنده بودنش با او مخالف بودند بر او غبطه و حسرت خورند.
و زمانی که گفت «ایاک نستعین» خداوند بلند مرتبه می فرماید بنده‌ام از من کمک خواست و به من پناه آورد. شاهد باشید که او را در کارش یاری می کنم و در سختیها به فریادش می رسم و در گاه مشکلات دستش را می گیرم.
و زمانی که عرضه داشت «اهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین...» خداوند عز و جل می فرماید آن هدایتی که خواست از آن اوست. او را اجابت نمودم و آنچه را آرزو داشت به او بخشیدم و از آنچه ترسان بود، به او ایمنی دادم.
عیون اخبار الرضا، ص234
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
موضوع :
مذهبی , ,
